SiratElMustakiem

Site Admin Geregistreerd op: 26 Okt 2008 Berichten: 21

Hadj-t-al-Wada’ De Vaarwel-Hadj

In het tiende jaar na de hidjra kondigde de boodschapper van Allah aan dat hij de intentie had mee te gaan op de gezegende Hadj. Grote aantallen mensen, die de leiding van de boodschapper van Allah in de hadj zochten, kwamen naar Medina. (zie Muslim 1 no.394)

Op de zaterdag van de laatste vier dagen van dhoel-qa’dah (islamitische maand) begon de profeet met de voorbereidingen voor zijn vertrek. Hij kamde zijn haar, deed wat parfum op, kleedde zich aan, zadelde zijn kameel en vertrok in de namiddag. Hij kwam voor het asr-gebed in Dhoel-Hoelaifa aan.Daar verrichtte hij twee rakaat asr-gebed en bracht er de nacht door. De volgende ochtend zei hij tegen zijn metgezellen:

De Profeet heeft gezegd
قال رسول الله (( أتانى الليلة آت من ربى فقال : صل فى الوادى المبارك ، وقل : عمرة فى حج )) البخارى .

“Iemand, gezonden door mijn Rabb, kwam bij mij vannacht en zei:’Bid in deze gezegende vallei en zeg: oemrah met hadj.”
(Dit betekent dat vanaf dat moment oemrah met hadj gecombineerd wordt; samen verrichten) (al-Bukhari)

Voor het dhor-gebed (middaggebed) nam hij een bad voor ihraam (rituele toewijding). Aisha parfumeerde met haar hand met een dharira (een plant) en muskus zijn lichaam en hoofd. De dikke kleverige laag parfum kon je op delen van zijn haar en baard zien. Hij waste het er niet af en deed vervolgens zijn ihraam-kleding aan bestaande uit een lende-doek en bovenkleed.Hij verrichtte het dhor-gebed verkort, twee rakaat. Op de plek waar hij salaah verrichtte, verkondigde hij dat de hadj samen met oemrah gedaan zou worden. Vervolgens besteeg hij zijn vrouwtjes-kameel, Al-Qaswa, en verkondigde:

“Le ilehe il Allah” (Er is geen god behalve Allah). Toen hij de woestijn in reed riep hij Allah aan.

De profeet reisde door tot hij vlakbij Mekka was en bracht de nacht door in Dhi Toewa en ging Mekka na het verrichten van het fadjr-gebed binnen. Op zondagmorgen nam de boodschapper van Allah een bad, de vierde van dhoel-hidjah in het tiende jaar van al-hidjra.

De reis had acht dagen geduurd, wat in die tijd de normale duur voor zo’n afstand was. Zodra de boodschapper van Allah Al-Haraam moskee binnenkwam maakte hij Tawaaf (rondgang) rond Al-Ka’bah en liep heen en weer (Sa’i) tussen As-Safa en Al-Marwah.

Doordat de profeet zijn hadi (de dieren voor het rituele slachten) had meegenomen bleef hij in ihraam. De profeet was een qarin. (Een qarin is iemand die de intentie heeft oemrah en hadj samen te verrichten.). Hij verbleef op een hoge plaats in Mekka - al-Hadjoen. Hij verrichtte alleen de tawaaf (rondgang rond de Ka’bah) van al-hadj.

Zijn metgezellen die geen hadi bij zich hadden om te slachten, werd bevolen oemrah te verrichten. Dus rond de Ka’bah te gaan en tussen Safa en Marwah heen en weer te lopen. Hierna konden zij zich ontdoen van de ihraam. Zij (de metgezellen) vertoonden tegenzin bij hetgeen hen werd opgedragen. Hierop zei de boodschapper van Allah :

De Profeet heeft gezegd
“Had ik van tevoren geweten wat ik achteraf wist dan had ik geen hadi meegebracht en als ik geen hadi had, had ik de ihraam verbroken.”

Toen de metgezellen deze woorden hoorden gehoorzaamden zij zeer precies aan de bevelen.

Op de achtste dag van dhoel-hidjah, de dag van Tarawiyah, vertrok hij naar Mina en verrichtte daar het dhor-, asr-, maghrib-, isha- en fadjr gebed. De profeet verbleef daar een korte poos tot de zon opkwam en vervolgens ging hij naar Arafah. In Namirah was er voor hem een tent opgezet. Hij zat in de tent tot de zon onderging.

Vervolgens gaf hij de opdracht dat zijn vrouwtjes-kameel, al-Qaswa, gereed gemaakt moest worden. Toen reed hij naar beneden naar de vallei waar honderdduizendtweeenveertig of vierenveertig-duizend mensen zich rond hem verzamelden. De profeet stond daar en verkondigde de volgende toespraak:

De Profeet heeft gezegd
قال رسول الله (( أيها الناس : إسمعوا قولى لاأدرى لعلى لاألقاكم بعد عامى هذا بهذا الموقف أبدا ، إن دماءكم وأموالكم حرام عليكم كحرمة يومكم هذا ، فى شهركم هذا ، فى بلكم هذا ))

“O mensen! Luister naar wat ik zeg. Ik weet niet of ik jullie ooit nog zal ontmoeten op deze plek, na dit jaar. Het is onwettig voor jullie elkaars bloed te vergieten of (onwettig) het bezit van anderen te nemen. Zij zijn onwettig (haraam) zoals bloed vergieten op een dag als vandaag en in een maand als deze haraam-maand en in zo’n heilige stad als deze heilige stad (Mekka en het gebied rondom de stad).

De Profeet heeft gezegd
(( ألا كل شئ من أمور الجاهلية تحت قدمى موضوع ، ودماء الجاهلية موضوعة ، وإن أول دم أضع من دمائنا دم ابن ربيعة بن الحارث - وكان مسترضعا فى بنى سعد فقتلته هذيل - وربا الجاهلية موضوع ، وأول من أضع من ربانا ربا عباس بن عبد المطلب ، فإنه موضوع كله ))

Let op. Alle praktijken van afgoderij en onwetendheid zijn nu onder mijn voeten. De bloedwraak van de dagen van onwetendheid zijn kwijtgescholden. De eerste bloedeis die ik afschaf is die van ons van Ibn Rabi’a bin Harith (die gezoogd was bij de stam van Sa’d en die vermoord is door Hoedhail).

Riba (woekerwinst) is verboden en ik maak een begin door de rentesom, welke Abbas bin Abdoel Moettalib moet ontvangen, kwijt te schelden. Zeker, het is voor altijd afgeschaft.

De Profeet heeft gezegd
(( فاتقوا الله فى النساء ، فإنكم أخذتموهن بأمانة الله ، واستحللتم فروجهن بكلمة الله ، ولكم عليهم أن لايوطئن فرشكم أحدا تكرهونه فإن فعلن ذلك فاضربوهن ضربا غير مبرح ، ولهن عليكم رزقهن وكسوتهن بالمعروف ))

O mensen! Vreest Allah betreffende de vrouwen. Zeker jullie hebben hen als amaanah(iets wat onder jullie verantwoordelijkheid valt) van Allah genomen en zij zijn wettig gemaakt voor jullie bij Woorden van Allah(jullie mogen met ze trouwen). Het is hun plicht ten opzichte van jullie de huwelijksrechten te eren en niemand tegen jullie zin binnen te laten in jullie huizen. Als zij dit doen hebben jullie gezag hen te slaan maar niet hard. Als jullie vrouwen geen onjuistheden begaan en trouw zijn aan jullie, kleedt en voedt hen passend!”

De Profeet heeft gezegd
(( وقد تركت فيكم مالن تضلوا بعده إن اعتصمتم به ، كتاب الله ))
Zeker, ik heb bij jullie het Boek van Allah en de Soennah van Zijn boodschapper gelaten. En als jullie eraan vasthouden zullen jullie nooit afdwalen.

De Profeet heeft gezegd
(( ايها الناس إنه لانبى بعدى ولاأمة بعدكم ، ألا فاعبدوا ربكم ، وصلوا خمسكم ، وصوموا شهركم ، وأدوا زكاة أموالكم ، طيبة بها أنفسكم ، وتحجون بيت ربكم ، وأطيعوا ولاة أمركم ، تدخلوا جنة ربكم ))
O mensen, ik zal niet opgevolgd worden door een andere profeet en jullie zullen niet worden opgevolgd door een andere oemmah (gemeenschap). Dus beveel ik jullie jullie Rabb te aanbidden, de vijf gebeden te verrichten, Ramadaan te vasten en de zakaat vrijwillig van jullie voorzieningen te betalen.
Ik beveel jullie de hadj naar het Heilige Huis van jullie Rabb en degenen met gezag te gehoorzamen. Dan zullen jullie beloond worden met het binnengaan van ad-Djannah van jullie Rabb.

De Profeet heeft gezegd
(( وأنتم تسألون عنى، فماأنتم قآئلون؟- قالوا - نشهد أنك بلغت وأديت ونصحت، - قال - اللهم اشهد )) رواه مسلم.
En als jullie over mij wordt gevraagd, wat zullen jullie dan zeggen?

Zij antwoordden: “Wij getuigen dat jij de boodschap hebt medegedeeld, je plicht hebt vervuld en advies hebt gegeven.”

Vervolgens hief de profeet zijn wijsvinger in de lucht en bewoog hem naar beneden en wees ermee naar de mensen terwijl hij zei:

“O Allah, getuig.”

Deze zin zei hij drie keer.(Muslim)
Zodra de profeet zijn toespraak had beeindigd werd de volgende aya aan hem geopenbaard:

Allah heeft gezegd
{ الْيَومَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِى وَرَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِيناً }
[ المائدة :3 ]
“Deze dag heb ik jullie religie voor jullie vervolmaakt, Mijn Gunst over jullie voltooid en al-islaam als jullie religie voor jullie gekozen.”
(al-Ma’idah: 3)

Toen Omar deze aya hoorde huilde hij. Er werd hem gevraagd:”Wat maakt je aan het huilen.”

Hij antwoordde:”Niets anders volgt na perfectie dan imperfectie.”

Hier bedoelde hij mee dat de oemmah na deze periode alleen nog maar minder perfect kon worden.

Bilal riep na de toespraak op tot het gebed en zei de iqaamah. De profeet verrichtte het dhor-gebed, deed weer de iqaamah en verrichtte het asr-gebed zonder ander gebed daar tussen in.

Hij bleef tot zonsondergang op deze plek richting de qiblah staan. Toen reed hij met Oesamah achterop naar Moezdallifah waar hij het maghrib en isha-gebed verrichtte voorafgegaan door een adhaan en twee keer de iqaamah. De profeet zei ook geen tasbieh of doe’a tussen de twee gebeden in. Tot salaat al-fadjr ging hij liggen en toen de dag al bijna aanbrak verrichtte hij het fadjr- gebed, voorafgegaan door adhaan en iqaamah. Vervolgens ging hij verder naar Al-Masdjaar Al-Haraam, richtte zich tot de qiblah en zei takbier (Allahoe Akbar) en doe’a.

Voordat de zon opkwam ging de profeet samen met Fadl Abbas naar Mina. De profeet nam daar de middelste weg die naar de grootste djamrah leidde en gooide zeven steentjes waarbij hij iedere keer ‘Allahoe Akbar’ zei.

Vervolgens slachtte de profeet op de offerplaats 63 kamelen en vroeg Ali de rest te slachten (Ali slachtte er 37).

Zij aten samen van de hadi. Van ieder geslacht dier werd een stuk vlees in een pan gekookt en beide mannen aten van het vlees en dronken de soep.

Hierna ging de boodschapper van Allah terug naar Het Huis en verrichtte daar het dhor-gebed. In Mekka kwam hij de kinderen van Abdoel Moettalib tegen. Zij gaven de mensen water van de Zam-zam bron te drinken.

De Profeet heeft gezegd
“Breng het water naar boven, kinderen van Abdoel Moettallib. Ik zou met jullie mee willen helpen water naar boven te brengen als ik niet bang zou zijn dat de mensen deze eer na mij zouden gaan navolgen.”

Zij gaven de profeet een emmer water en hij dronk tot hij genoeg had. (Muslim)

De dag van de tiende dhoel-hidjah op yaum an-nahr (de dag van het slachten) gaf de profeet een andere toespraak. In Sahih Muslim en Sahih Bukhari staat:

Overgeleverd door Abi Bakrah die heeft gezegd dat de profeet op yaum an-nahr zei:

De Profeet heeft gezegd
قال رسول الله (( إن الزمان قد استدار كهيئة يوم خلق السموات والأرض ، السنة أثنتا عشرة شهرا منها أربعة حرم ، ثلاث متواليات ، ذو القعدة وذو الحجة والمحرم ، ورجب مُضَرَ الذى بين جمادى وشعبان ))

“De tijd is teruggekeerd en gelijk aan de dag dat Allah de hemelen en de aarde schiep. Een jaar is twaalf maanden. Vier ervan zijn heilige maanden (hoeroem). Drie van de vier zijn opeenvolgend. Dhoel-qa’dah, dhoel-hidjah en al-moeharram. De vierde maand is radjab moedar welke tussen djoemaada en sha’ban komt.”

“Welke maand is deze maand?” vroeg de profeet . Wij zeiden :”Allah en Zijn boodschapper weten het.” Hij bleef even stil totdat wij dachten dat hij er een andere naam aan zou geven. “Is het niet dhoel-hidjah?” vroeg hij . “Ja”, zeiden wij.
Toen vroeg hij :”Hoe wordt deze stad genoemd?” Wij zeiden:”Allah en Zijn boodschapper weten het.” Hij bleef even stil totdat wij dachten dat hij er een andere naam aan zou geven. “Is het niet Al-Baldah?” vroeg hij. “Ja”, antwoordde wij. Vervolgens vroeg hij weer: ”Welke dag is het vandaag?” Wij antwoordden: ”Allah en Zijn boodschapper weten het.” Vervolgens bleef hij even stil en zei verbaasd:”Is het niet yaum an-nahr?” “Ja”, zeiden wij. Toen zei de boodschapper van Allah :

(( فإن دمائكم وأموالكم وأعراضكم عليكم حرام كحرمة يومكم هذا ، فى بلدكم هذا ، فى شهركم هذا ))

“Elkaars bloed , bezit en eer zijn haraam. Dit te schenden is onwettig. Zij moeten zo onschendbaar voor elkaar zijn als deze onschendbare dag in deze onschendbare maand in deze onschendbare stad.”

(( وستلقون ربكم ، فيسألكم عن أعمالكم ، الا فلا ترجعوا بعدى ضلالا يضرب بعضكم رقاب بعض ))
“Jullie ontmoeten je Rabb (na de dood). Daar zullen jullie ter verantwoording worden gehouden voor jullie daden. Dwaal niet af en vermoordt elkaar niet na mij (na mijn dood).”

(( ألا هل بلغت ؟ قالوا : نعم ، قال : (( اللهم اشهد . فليبلغ الشاهد الغائب ، فرب مبلغ أوعى من سامع )) البخارى.

“Heb ik niet de Boodschap (van mijn Rabb) verkondigd?” Zij zeiden:”Ja.”

De boodschapper van Allah zei:”O Allah! Getuig! Laat hem die aanwezig is het verkondigen aan hem die niet aanwezig is. Want het kan zijn dat mensen waaraan de Boodschap is verteld indachtiger zijn dan de mensen die het hebben gehoord (die aanwezig waren).” (al-Bukhari)

In een andere versie staat dat de profeet heeft gezegd:

De Profeet heeft gezegd
(( ألا لايجنى جان إلا على نفسه ، الا لايجنى جان على ولده ولامولود على والده ، ألا إن الشيطان قد يئس أن يعبد فى بلدكم هذا أبدا ، ولكن ستكون له طاعة فيما تحتقررون من أعمالكم ، فسيرضى به )) الترمذى .
“Hij die zichzelf in ongeluk stort zal zichzelf zeker bedroeven. Laat geen ouder zijn kind bedroeven noch een kind zijn ouder bedroeven. Shaitaan heeft zeker volslagen gewanhoopt aanbeden te worden in jullie land; maar hij zal gehoorzaamd worden doordat jullie dingen doen en jullie kijken erop neer. Shaitaan is tevreden met zulke dingen.”
(at-Tirmidhi)

De boodschapper van Allah bracht at-Tashrieq dagen (11, 12, 13 dhoel-hidjah) in Mina door. De profeet verrichtte daar de leringen van de islaam, volgde de leiding van Ibrahiem en verwijderde alle sporen en kenmerken van afgoderij. Ook op deze dagen gaf de profeet toespraken. In een versie van Aboe Dawoed overgeleverd door Sira bint Nabhan waarin ze zegt:

De Profeet heeft gezegd
“De boodschapper van Allah gaf een toespraak op de Roe’oes dag waarin hij zei:”Is het niet de middelste dag van at-Tashrieq dagen.” (Aboe Dawoed)

Zijn toespraak was gelijk aan die op de an-Nahr dagen. De profeet hield deze toespraak na de openbaring van Soerah an-Nasr.

Op de tweede dag van an-Nafr (vertrek) -13de dhoel-hidjah- vertrok de boodschapper van Allah naar Mina en verbleef daar op een hoge plek op een bergzijde (genaamd Al-Abtah) bij Bani Kinanah. Daar werd de rest van de dag en de nacht doorgebracht en werden het dhor-, asr-, maghrib- en isha gebed verricht.

Vervolgens sliep de profeet en vertrok daarna naar de Ka’bah. Hij verrichtte de Tawaaf al-Wada’ en gaf het bevel aan zijn metgezellen hetzelfde te doen.

Toen de profeet klaar was ging hij vlug naar Medina terug om daar verder te strijden en te werken op de Weg van Allah

Wordt insha Allah vervolgd.

--------------------------------------------------------------------------------

Uit “Ar-Raheeq Al-Makhtum”
door S. al-Mubarakpuri

A. Rabe